De stad Kortrijk onthardde met het project de 2700 m² grote asfaltoppervlakte van de parking op de Groeningelaan. Het onthardingsproject maakt de stad leefbaarder en klimaatrobuuster op verschillende vlakken: vergroening, reorganisatie van de mobiliteit en waterbeheersing. Het project verbindt het groene lint van de Kortrijkse binnenstad. De ruimte werd teruggegeven aan de buurt doordat er een aantrekkelijke verblijfsplek werd gecreëerd. Het project zorgde voor een positieve mobiliteitsverandering door een parking weg te nemen en het binnenstedelijke wandel- en fietsnetwerk te versterken.
Locatie (stad/gemeente/regio) | Kortrijk |
Projectindiener | Stad Kortrijk |
Samenwerking tussen | Buurtbewoners, handelaars, PARKO, scholen, woon- zorgcentrum en psychiatrisch ziekenhuis H. Familie, Aquafin |
Type initiatiefnemer | Lokale overheid |
Terreinfunctie bij aanvang | Parking |
Finale terreinfunctie | Park |
Indicatieve oppervlakte ontharding (in m²) | 2700,00 |
Geraamde kostprijs (in €): | 438 653,38 |
Startjaar | 2019 |
Projectperiode | 3,5 jaar |
Status | Afgerond |
Projectoproep | Proeftuinen II |
Subsidiebelofte (in €): | 250 000,00 |
Gebruikte methodes | Groene verblijfruimtes |
Website project | https://www.kortrijk.be/groeningepark |
De geasfalteerde parking Groeningelaan tussen de Langemeersstraat en de Leeuw van Vlaanderenlaan werd onthard en ingericht als een groene verblijfplaats. De 114 parkeerplaatsen werden gereduceerd tot 18. De gebruikers van de parking werden doorverwezen naar de aanliggende parking onder de Veemarkt die voldoende capaciteit heeft. Het park is onderverdeeld in verschillende zones door verschillende intensiteiten van beheer. Er worden paadjes en open ruimtes gemaaid. Deze zones worden hierdoor gecreëerd:
- Een stadszone voor ontmoeting met intensief beheer
- Een flexibele zone voor o.a. kunst, evenementen (podium, amfitheater), petanque...
- Een gecultiveerde zone met bloemen en kruiden
- Een natuurzone met spel
Er is een overgang van stedelijk naar een natuurlijk karakter en van intensief naar extensief beheer. Er is gestreefd naar een hoge biodiversiteit. Het hemelwater van de omliggende verharding en daken stroomt af naar de ontharde, groene zones en bij hevige neerslag naar de diepere, niet gemaaide wadi’s en lagergelegen waterspeelzone. In de toekomst wordt er gekeken om water van hoger gelegen wijken in dit park te bufferen. Dit park verbindt het groene lint van de Kortrijkse binnenstad en is nu onderdeel van het binnenstedelijk wandel- en fietsnetwerk.
Er werd een participatief traject opgezet met de buurt, de aanliggende basisschool Sint-Jozef en zorggroep Heilig Hart (Sint Carolus en vzw Sint Vincentius). De tijdelijke inrichting werd aangekondigd met een bewonersbrief. De parkeerplaatsen werden gereduceerd tot 40 parkeerplaatsen en de overige ruimte werd ingericht met een speeltoren, sfeerverlichting, picknickbanken, ‘streetart’... De extra speelruimte was op vraag van de school. De tijdelijke inrichting werd erna nog aangevuld met zeecontainer (IBC-vat voor hemelwater), moestuinbakken en een petanqueveld. De moestuinbakken waren geen succes, waardoor dit niet is meegenomen in het ontwerp. Op basis van een schetsplan werd er een praatplan opgesteld met input en de wensen van de stakeholders. In een kunstproject werden er portretten opgemaakt in samenwerking met de school en stedelijke academie. Feedback werd verkregen via de website ‘Kortrijk Spreekt’, een bevraging van de ruime buurt via een folder en een webinar. Het aangepaste ontwerp werd teruggekoppeld op een infomarkt. Met de zorggroep werd er nog verschillende overlegmomenten over mobiliteit gehouden. Op het terrein werden er banners geplaats met de toekomstvisie en alle communicatie rond project werd ook verzameld op deze site: https://www.kortrijk.be/groeningelaan/communicatie. Dit project is een hefboom geweest naar het Kortrijk van de toekomst. Ondertussen zijn er verschillende gelijkaardige projecten uitgevoerd zoals het casino- en conservatoriumplein.
Er was te weinig budget door de stijging van de bouw- en arbeidsprijzen en omdat de omliggende straten ook werden opgenomen in het ontwerp. Door een luifel met groendak te verwijderen uit het ontwerp en de plaats daarvan te ontharden, werd er budget vrijgemaakt voor de andere maatregelingen. Ook de hoeveelheden straatmeubilair werd verminderd, het type afboording aangepast en de speelelementen werden economischer uitgevoerd. Het hemelwater van het WZC kon niet aangesloten op de ondiepe groenzones door diepgelegen huisaansluitingen. Ook deze uitdaging werd opgelost door het weglaten van de luifel. Het hemelwater van de luifel ging worden opgevangen in een hemelwaterput voor de waterspeelzone, deze vrijgekomen buffercapaciteit wordt nu gebruikt om het hemelwater van WZC op te vangen. Ook rond mobiliteit werden er een aantal aanpassingen gedaan. De rijweg aan de zijde van het WZC kon niet worden veranderd naar een trage verbinding omdat de toegankelijkheid moest worden gegarandeerd. Door veel bezorgdheid over het verdwijnen van de parking werden er nog 18 parkeerplaatsen gehouden op strategische plaatsen (bij het WZC voor de dokters en bij de horeca voor de leveringen).