Met het project ‘Weg voor water’ gaf de stad Sint-Niklaas water opnieuw meer zichtbaarheid en vergroende ze de Baenlandwijk. De Kardinaal Cardijnlaan werd onthard en in de publieke ruimte kwam er op een kwaliteitsvolle manier meer plaats voor buffering, berging en infiltratie van water. Met de ontwikkeling van een cascadesysteem zette het project in op het herstellen van de waterbalans op elk niveau (kavel, bouwblok, straat (van gevel tot gevel), wijk).
Locatie (stad/gemeente/regio) | Sint-Niklaas |
Projectindiener | Stad Sint-Niklaas |
Samenwerking tussen | Aquafin |
Type initiatiefnemer | Lokale overheid |
Terreinfunctie bij aanvang | Straat, wandel- en fietsweg, parking |
Finale terreinfunctie | Infiltratiegebied, bufferzone of overstromingsgebied |
Indicatieve oppervlakte ontharding (in m²) | 1340,00 |
Geraamde kostprijs (in €): | 345 400,00 |
Startjaar | 2019 |
Projectperiode | 3,5 jaar |
Status | Afgerond |
Projectoproep | Proeftuinen II |
Subsidiebelofte (in €): | 250 000,00 |
Gebruikte methodes | Verhogen infiltratiecapaciteit door wadi's, poel, terras, watertuin... |
Website project | / |
De Kardinaal Cardijnlaan met parkeerstroken werd volledig onthard. Waar vroeger de historische Molenbeek lag, wordt er nu ingezet op hemelwaterbuffering, -berging en –infiltratie. Dit werd verder op in de straat door de gemeente zelf al uitgevoerd. Voor de infiltratiecapaciteit moest rekening gehouden worden met de ondergrond die traag doordringbaar is (zandleem met een kleilaag onder). Door deze beperkte infiltratiecapaciteit voor een groot deel van het jaar en de ondiepe watertafels waren diepe bufferbekkens geen optie. Wel werden op sommige plaatsen wadi’s aangelegd. Er kwamen graspaden met speel- en rustzones, paden in waterdoorlatende verharding en een breed pad van 4 m dat als trage weg dient. Het groen dat is aangelegd is streekeigen en er kwamen ook kleine soortenmaatregelen. Het project kaderde in een conceptvisie om de Baenslandwijk te transformeren naar een groenblauwe lob en testte uit of dit mogelijk is om uit te werken met coproductie. Een cascadesysteem moet de waterbalans op wijkniveau herstellen. Op elk niveau wordt er maximaal gebufferd (kavel, bouwblok, straat, wijk).
Het participatietraject begon al voor het project omdat het verlengde deel van het projectgebied al onthard zou worden. Een lokaal draagvlak was al aanwezig. In dit project werd het andere deel onthard waardoor heel de straat werd aangepakt. Het overleg werden verdergezet met de betrokkenen (kick-off en overlegmomenten met stuurgroep, informatiemomenten voor omwonenden en individuele terugkoppelmomenten met de bewoners). Er werden ook inspirerende terreinbezoeken georganiseerd naar vb. Park Groot Schijn, er was een digitale bevraging over de wijkcirculatie en Aquafin voerde huis-aan-huis bezoeken uit over de ontdubbeling van de riolering. Er werd ook een collectief beheerplan opgemaakt met de omwonenden. Voor de start van de werken werd een infofolder bedeeld met toelichting over de werken en er was een inloopmoment voor de bewoners waarbij iedereen vragen kon stellen over de werken. Tijdens de werken werden ook regelmatig infobrieven bedeeld. De communicatie naar het grote gebeurde via de website en een infobord. Het project is een voorbeeld voor andere wijken in Sint-Niklaas.
De woningen bleven bereikbaar door karrensporen. Dit is een tussenstap om uiteindelijk te komen tot parkeerhubs en een volledig autoluwe straat.